205,90 €
Prijzen zijn netto, exclusief BTW en verzendkosten
Een coatingdiktemeter wordt gebruikt om de dikte te meten van coatings waarvan het materiaal verschilt van dat van het substraat. Om er zeker van te zijn dat de waarden die gemeten worden met een coatingdiktemeter correct zijn, worden de apparaten gekalibreerd. Kalibreren is het controleren van de meetnauwkeurigheid van een apparaat. Deze controle kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd met zogenaamde kalibratiestandaarden. In het geval van weegschalen worden gewichten met een bepaalde nauwkeurigheid gebruikt voor kalibratie.
Hiervoor worden kalibratiefolies gebruikt met een coatingdiktemeter. De respectieve coatingdiktewaarde wordt meestal op deze folies genoteerd, zodat het heel eenvoudig is om te vergelijken met de gemeten waarde van het apparaat. De coatingdiktemeter wordt vaak geleverd met een set ijkfolies en een basisplaat voor metalen en niet-metalen substraten. Voor speciale metingen kan het handig zijn om extra ijkfolies en de bijbehorende basisplaten te hebben voor de te testen materialen. 
Het is belangrijk op te merken dat verschillende oppervlaktestructuren en ruwheid ook het meetresultaat voor het coatingsubstraat kunnen beïnvloeden.
De reden en frequentie van kalibraties kan aanzienlijk variëren afhankelijk van de coatingdiktemeter en het toepassingsgebied. In het algemeen wordt aanbevolen om een coatingdiktemeter opnieuw te kalibreren voor de eerste meting en elke keer als het coatingsubstraat wordt veranderd op een substraat dat er zoveel mogelijk op lijkt. Sommige modellen moeten ook opnieuw gekalibreerd worden elke keer dat u van het testen van een coatingdiktebereik naar een ander verandert. Een voorbeeld is als eerst werkstukken met een vereiste coatingdikte van 0,07 millimeter worden getest en daarna bijvoorbeeld werkstukken met een coatingdikte van 0,28 millimeter.
Dit type coatingdiktemeter wordt dan getest met de film die het meest geschikt is voor het te testen gebied op het overeenkomstige substraat voordat de reeks metingen wordt gestart. Deze procedure wordt eenpuntskalibratie genoemd, omdat de coatingdiktemeter alleen wordt getest op een specifieke waarde en indien nodig op deze waarde wordt afgesteld. Andere modellen met meerpuntskalibratie kunnen gecontroleerd worden door te kalibreren met verschillende lagen in één kalibratieproces bij verschillende laagdiktes en indien nodig gecorrigeerd worden via het apparaatmenu. Deze apparaten kunnen dan worden gebruikt om een breed scala aan coatingdiktes te meten zonder opnieuw te kalibreren..
Indien nodig als onderdeel van de operationele kwaliteitsborging, kan een coatingdiktemeter natuurlijk ook gekalibreerd worden in een extern laboratorium. Er zijn twee verschillende normen voor de procedure voor deze kalibraties, de DIN EN ISO 9001 norm en de complexere DIN EN ISO 17025 norm, die ook bekend staat als DAkkS-kalibratie. In beide procedures wordt een kalibratiecertificaat uitgegeven waarin de testprocedure, de meetresultaten en de afwijkingen worden gedocumenteerd. Deze certificaten kunnen worden gebruikt om de nauwkeurigheid van de coatingdiktemeter op het betreffende testmoment aan te tonen.
Er kan ook worden aangenomen dat het apparaat ook correct heeft gemeten in de periode tussen twee kalibraties waarin aan de apparaatspecifieke nauwkeurigheidsvereisten werd voldaan.
Er zijn verschillende niet-destructieve methoden vastgesteld voor het meten van laagdiktes. Deze meetmethoden kunnen worden gecategoriseerd op basis van verschillende aspecten. De doorslaggevende criteria bij het kiezen van een apparaat zijn de geschiktheid van de methode voor het materiaal en de meetomstandigheden.
Na contact met het te testen onderdeel
| - Contactmeting | Magneto-inductieve methode, wervelstroommethode, ultrasone methode |
| - Meting zonder contact | Röntgenfluorescentie, thermografie, reflectrometrie voor transparante coatings |
Contactmethoden afhankelijk van het substraat van de coating
| - ferromagnetische metalen | > | Magneto-inductieve methode, ultrasone methode |
| - Niet-magnetische metalen | > | Wervelstroommethode, ultrasone methode |
| - Niet-metalen | > | Echografie procedure |
Magnetisch inductieproces
Dit type coatingdiktemeter gebruikt een laagfrequente stroom om een magnetische flux op te wekken naar het ferromagnetische basismateriaal. De apparaatsonde detecteert de magnetische weerstand, die verhoogd wordt door niet-magnetische coatings. Aangezien er een directe correlatie is tussen deze weerstand en de dikte van de coating, kan de coatingdiktemeter de coatingdikte bepalen uit de gemeten waarde.
Een magneto-inductieve laagdiktemeter kan daarom de dikte bepalen van alle niet-magnetische coatings op ijzer en staal. De dikte van beschermende coatings van zink, chroom, email of verf kan op elk moment eenvoudig en niet-destructief worden gecontroleerd met de compacte apparaten. Corrosie- en brandwerende coatings op bedreigde stalen onderdelen kunnen dus regelmatig en zonder veel moeite worden gecontroleerd.
Wervelstroomproces
Een coatingdiktemeter die werkt met de wervelstroommethode induceert wervelstromen in elektrisch geleidend materiaal met behulp van hoogfrequente stroom. 
Als er een niet-geleidende coating tussen de sonde en het geleidende basismateriaal zit, wordt het magnetische veld van de sensor verzwakt door het magnetische veld van de opgewekte wervelstromen. De laagdiktemeter kan de dikte van de isolerende coating bepalen aan de hand van de sterkte van de verandering in het magnetische veld van de sensor.
De coatingdiktemeter kan de wervelstroommethode gebruiken om de dikte te meten van elektrisch niet-geleidende verven of coatings op niet-magnetische maar elektrisch geleidende substraten.
Ultrasone reflectiemethode
Een ultrasone laagdiktemeter kan coatings op metalen en niet-metalen meten. De zender en ontvanger bevinden zich meestal in dezelfde sonde. Het uitgezonden ultrageluid dringt door de coating heen en wordt geheel of gedeeltelijk gereflecteerd door het oppervlak van het basismateriaal. Om de laagdiktemeter in staat te stellen de laagdikte te berekenen aan de hand van de tijd die de gereflecteerde geluidsgolven nodig hebben om aan te komen, moet de geluidssnelheid van het coatingmateriaal bekend zijn en geselecteerd worden in het apparaat.
Sommige modellen van de ultrasone coatingdiktemeter bieden de mogelijkheid om de geluidssnelheden te bepalen op materiaalmonsters van bekende dikte en deze op te slaan als materiaalwaarden.
Thermografie voor de oppervlaktedetectie van laagdiktes
Bij thermografische processen wordt het oppervlak van de gecoate elementen verwarmd en wordt het afkoelgedrag na verloop van tijd gevisualiseerd op warmtebeelden. Hoe dunner de coating, hoe sneller de temperatuur daalt. Er zijn geen speciale vereisten wat betreft geleidbaarheid, lichttransmissie of kleur voor het substraat en de coatingmaterialen.
Met een fotothermische laagdiktemeter kan de laagdikte op de micrometer nauwkeurig bepaald worden. Met één meting kan in korte tijd een groot oppervlak worden gecontroleerd. Onregelmatigheden in de coating zijn direct herkenbaar in het warmtebeeld. Aan de hand van de verdeling en positie van te hoge of te lage laagdiktes in de coating kunnen direct conclusies worden getrokken voor aanpassingen in het coatingproces.
In EN ISO 2808 zijn de methoden voor het bepalen van de laagdikte afhankelijk van de conditie van de coating verdeeld in methoden voor het bepalen van de natte laagdikte, de droge laagdikte en de dikte van ongebakken poedercoatings. De elektromagnetische methoden die in de norm worden genoemd, werken alleen op magnetische of elektrisch geleidende substraten. Alle andere methoden zijn ook geschikt voor coatings op niet-metalen zoals glas, kunststof, hout of beton.
EN ISO 2808 beschrijft de volgende methoden:
- voor het bepalen van de natte filmdikte:
- de mechanische methoden:
- de gravimetrische methode,
waarbij de laagdikte wordt bepaald via het massaverschil en
- de fotothermische methode (EN 15042-2),
waarbij de verschillen in warmtedissipatie worden geanalyseerd.
- om de droge laagdikte te bepalen:
- de mechanische methoden:
- de gravimetrische methode,
- de optische methoden:
- de elektromagnetische methoden met:
- de radiologische bèta-backscattermethode (ISO 3543),
- de fotothermische methode (EN 15042-2) en
- de ultrasone reflectiemethode.
Voor niet-destructief onderzoek naar de dikte van coatings op niet-metalen zijn metingen met ultrasoon geluid bijzonder populair geworden. 
In de houtbewerkingsindustrie en andere sectoren worden laagdiktemetingen met behulp van de ultrasone methode nu erkend als een betrouwbare testmethode. De internationale norm ASTM D 6132 beschrijft de testprocedure in detail als een methode voor het bepalen van de droge laagdikte van organische coatings op substraten zoals beton, hout, karton, kunststof of metaal.
Een mobiele ultrasone coatingdiktemeter maakt het mogelijk om snel, op elk moment en op elke locatie gecoate onderdelen te controleren. Omdat de metingen niet-destructief zijn, kunnen ze zo vaak als nodig herhaald worden. Het gebruikte meetprincipe stelt geen speciale eisen aan het materiaal van het coatingsubstraat. Om verschillende soorten coatings nauwkeurig te kunnen meten, zijn er apparaatmodellen ontwikkeld die gebruikt kunnen worden met verschillende externe sensoren. De meetnauwkeurigheid van een ultrasone coatingdiktemeter kan heel eenvoudig worden gecontroleerd met behulp van kalibratiefolie.
Voor continue metingen aan coatingsystemen worden echter vaak andere methoden gebruikt. Afhankelijk van het materiaal, de geometrie van het proefstuk, de lokale omstandigheden en de eisen voor de meetresultaten, wordt de technisch en economisch meest geschikte coatingdiktemeter geselecteerd en geïntegreerd in de processen. Thermografische methoden met warmtebeeldtechniek hebben het voordeel dat grote oppervlakken in één meting opgenomen en geanalyseerd kunnen worden.
Meting vóór uitharding van het poeder
In EN ISO 2808 “Verf en vernis - Bepaling van laagdikte” is er een aparte paragraaf voor het bepalen van de dikte van ongebakken poedercoatings. De gravimetrische, magnetische inductie- en wervelstroommethoden worden daar beschreven. Ook al wordt de ultrasone reflectiemethode niet genoemd in deze paragraaf, er zijn nu ook apparaten beschikbaar die de laagdikte van ongebakken poedercoatings kunnen meten met behulp van de ultrasone methode.
Om de laagdikte van het kleurpoeder vóór uitharding te controleren, wordt de voorkeur gegeven aan methoden die het gecoate oppervlak niet beschadigen. Een mobiele ultrasone laagdiktemeter is bijvoorbeeld geschikt voor controlemetingen in processen die niet volledig geautomatiseerd zijn. Voor de meting worden de gecoate onderdelen uit de poedercabine verplaatst en vervolgens gecontroleerd op de kritische of karakteristieke punten.
Om dit te doen hoeft de sensor van de laagdiktemeter de nog niet uitgeharde coating niet aan te raken. Het ultrageluid dat door de sensor wordt uitgezonden, raakt het verfoppervlak en wordt er gedeeltelijk door gereflecteerd. De golven die in de poederlaag worden uitgezonden, raken de volgende grenslaag waar een deel opnieuw wordt gereflecteerd. De dikte van de coating kan worden bepaald door de transittijden van het gereflecteerde geluid te analyseren. Als er te weinig poeder is aangebracht, kunnen de betreffende gebieden opnieuw gecoat worden voordat de coating uithardt. Indien nodig kan de instelling van het coatingsysteem dan onmiddellijk aangepast worden voor de volgende werkstukken.
Metingen na uitharding van het poeder
Net als bij andere afgewerkte coatings kan de dikte van uitgeharde poedercoatings zowel destructief als niet-destructief gemeten worden. Omdat destructief testen meestal meer inspanning vergt, worden voor veel toepassingen niet-destructieve methoden gebruikt. In het productieproces kan bijvoorbeeld gravimetrische of fotothermische meting geïntegreerd worden in geautomatiseerde processen als controlemeting.
Bij niet-geautomatiseerde bewerkingen en op de plaats van bestemming van de gecoate onderdelen kan de laagdikte van het uitgeharde poeder op elk moment worden gecontroleerd met een mobiele laagdiktemeter. Of het nu gaat om voertuigonderdelen, structuurelementen of containers, het bepalen van de laagdikte gaat snel en eenvoudig met een sonde die geschikt is voor het substraat. Metingen op staal of andere metalen ondergronden zijn bijzonder eenvoudig.
Een coatingdiktemeter die magnetisch inductief of met wervelstroom op metalen substraten meet, heeft na kalibratie geen extra instellingen nodig. Ultrasone laagdiktemeters werken op metalen en niet-metalen substraten, maar hebben de karakteristieke geluidssnelheid van het coatingmateriaal nodig voor een correcte evaluatie.