954,90 €
Prijzen zijn netto, exclusief BTW en verzendkosten
De Vibratie Datalogger PCE-VDR 10 is een uni-axiaal meetapparaat voor de meting van vibraties. De vibratie datalogger is in staat om zowel real-time metingen als meetregistraties uit te voeren. - Meetbereik: 0,5 … 199,9 m / s - Resolutie: 0,1 - Nauwkeurigheid: ± (5% van de aflezing + 2 digit) - RS-232 en USB-interface - 4 … 20 mA regelaaruitgang
Trillingen zijn natuurlijk, willekeurig of opzettelijk opgewekte periodieke oscillaties rond een rustpunt. Ze kunnen opzettelijk opgewekt worden om bepaalde effecten te bereiken. Aan de andere kant kunnen ongecontroleerde trillingen ook ernstige schade veroorzaken.
Een trillingsmeettoestel kan worden gebruikt om de karakteristieke waarden van trillingen te bepalen. Deze gemeten waarden kunnen worden gebruikt om te beoordelen of het nodig is om maatregelen te nemen om de trillingen te beïnvloeden.
Natuurlijke gebeurtenissen zoals luchtbewegingen of aardbevingen, maar ook wijzelf kunnen trillingen veroorzaken. We wekken bijvoorbeeld trillingen op wanneer we op een stemvork of een gitaarsnaar slaan of wanneer we over een trillend oppervlak lopen of springen.
Met een geschikt trillingsmeettoestel kunnen de huidige trillingen worden gemeten voor verschillende analyses. Zulke trillingsmetingen helpen niet alleen om het tijdstip en de sterkte van aardbevingen te voorspellen. Ze zijn ook nodig voor de ontwikkeling van veilige gebouwen, machines, apparaten en voertuigen.
Doelgericht opgewekte trillingen kunnen worden gebruikt voor stille waarschuwing, transport, verdichting of scheiding van materialen. Trilalarmen, triltransportbanden, trilstampers, trilplaten, trilzeven en ultrasone reinigingstanks zijn bekende en veelgebruikte voorbeelden.
Hun trillingswaarden bereiken echter alleen het beoogde effect zonder ongewenste neveneffecten als ze binnen het gespecificeerde bereik liggen. Daarom gebruiken fabrikanten van hulpmiddelen een trillingsmeettoestel om de gegenereerde trillingswaarden te controleren tijdens de ontwikkeling en kwaliteitsborging van de hulpmiddelen.
Trilmessen kunnen als volgt worden gecategoriseerd op basis van hun toepassingsgebied:
Een stethoscoop die wordt gebruikt als trillingsmeetinstrument, dat bestaande machinegeluiden versterkt en onregelmatigheden in het bewegingsverloop hoorbaar maakt.
De oorzaak van de afwijkingen kan zo in een vroeg stadium worden opgehelderd en weggenomen.
Een nauwkeurigere beoordeling van trillingen is mogelijk als een trillingsmeettoestel wordt gebruikt dat de trillingswaarden trillingsfrequentie, trillingsverplaatsing, trillingssnelheid en trillingsversnelling kan meten.
Sommige apparaatmodellen kunnen de trillingswaarden afzonderlijk voor de drie ruimtelijke assen x, y en z bepalen. Een trillingsmeettoestel met meerdere externe trillingssensoren maakt het mogelijk om meerdere punten van een constructie, voertuig of machine tegelijkertijd op te nemen en te evalueren. Dit maakt het bijvoorbeeld mogelijk om de effectiviteit van trillingsdempende maatregelen op meerdere meetpunten direct te vergelijken en te beoordelen.
De apparaten die gebruikt worden voor trillingsmetingen zijn onder andere:
Er zijn speciale trillingsmeters ontwikkeld voor machinetrillingen, menselijke trillingen, gebouwtrillingen en voor het meten van aardstrillingen. De respectieve apparaatmodellen zijn ontworpen voor de respectieve toepassing in termen van gemeten variabelen, meetbereik, bereik van functies en bediening. Veel typen trillingsmeettoestellen met trillingssensor zijn uitgerust met uitgebreide opslag- en evaluatiemogelijkheden.
Machine-inspectie of -bewaking met een trillingsmeettoestel is nu op veel gebieden gebruikelijk en wordt geregeld door internationaal ingevoerde normen. Specificaties voor metingen en de te gebruiken meettechnologie zijn te vinden in de nationale implementaties van onder andere ISO 10816 en ISO 20816.
Bijvoorbeeld voor Duitsland:
en in Groot-Brittannië:
Inhoud van ISO 20816 Deel 1
ISO 20816 Deel 1 specificeert methoden voor trillingsmeting en -beoordeling voor machines. Het is van toepassing op trillingsmetingen op niet-oscillerende machinecomponenten en bevat ook voorschriften voor het meten van absolute en relatieve radiale astrillingen. Beoordelingscriteria voor trillingsverplaatsing, trillingssnelheid en trillingsversnelling worden gedefinieerd voor de acceptatie en operationele controle van machines. Voor machines waarvoor geen specifieke norm bestaat, worden richtwaarden voor niet-roterende componenten gepubliceerd.
Inhoud van ISO 10816 Deel 3
Deel 3 van ISO 10816 definieert trillingsgrenswaarden voor de gespecificeerde beoordelingszones A, B, C en D. Deze grenswaarden houden rekening met verschillende machinevermogens en installatieomstandigheden. De relevante eenheid voor metingen volgens deze norm is de effectieve waarde van de trillingssnelheid in mm/s. De norm specificeert ook eisen voor de gebruikte trillingsmeettechnologie, zodat de metingen tot vergelijkbare resultaten leiden.
Lagers van roterende onderdelen behoren tot de zwaarst belaste machineonderdelen. Onopgemerkte lagerschade kan leiden tot ernstige verminderingen in efficiëntie en kwaliteit.
Regelmatige inspectie van de lagers is daarom een van de belangrijkste taken van gepland preventief onderhoud. Trillingsmeting is een van de meest gebruikte methoden voor het vroegtijdig opsporen van lagerschade. Als het gebruikte trillingsmeettoestel de trillingen gedetailleerd kan bepalen en weergeven, kan de oorzaak van de storing duidelijk worden herkend aan de trillingscurve.
De volgende waarden geven snel indicaties van lagerschade:
De verhouding tussen de piekwaarde en de RMS-waarde staat bekend als de kruipfactor. Een toename van deze factor is een vroege indicatie van lagerschade.
Schokdataloggers worden gebruikt om de versnelling waarmee ze bewogen worden te meten en op te slaan. Ze zijn meestal klein en licht, zodat hun eigen gewicht de trillingen niet significant beïnvloedt. De gegevens worden meestal niet direct van dit type trillingsmeetapparaat afgelezen, maar overgebracht naar een computer.
Bij het transport van goederen met een hoge waarde kan aan de hand van de door de schokdatalogger geregistreerde waarden worden vastgesteld of en wanneer de goederen onjuist werden verplaatst. De oorzaken kunnen worden opgehelderd en vermeden tijdens het volgende transport. Als er schade optreedt, bieden de geregistreerde waarden waardevolle informatie.
Schokdataloggers kunnen ook worden gebruikt als trillingsmeettoestellen op machines, gebouwen, testfaciliteiten en in aardbevingsgebieden. Afhankelijk van de taak kunnen verschillende apparaattypes worden geselecteerd. De geheugen- en instelopties en de interfaces en extra functies zijn belangrijk.
De meetnauwkeurigheid van de trillingsmeter moet regelmatig worden gecontroleerd volgens gespecificeerde procedures. Deze controles worden ook wel kalibratie genoemd. Voor de professionele uitvoering zijn twee normen gedefinieerd. Er wordt onderscheid gemaakt tussen ISO-kalibratie volgens de eisen van DIN EN ISO 9001 en de complexere DAkkS-kalibratie volgens DIN EN ISO 17025. De normen verschillen onder andere in het aantal meetpunten en de eisen aan de meetomstandigheden.
Bij kalibratie in een extern laboratorium moet ervoor worden gezorgd dat de daar geteste streefwaarden voor trillingsfrequentie, trillingsversnelling, trillingssnelheid en trillingsverplaatsing overeenkomen met de waarden waarvoor het trillingsmeettoestel wordt gebruikt.
Voor elke kalibratie die volgens de normen wordt uitgevoerd, wordt een certificaat uitgegeven waarin alle belangrijke details over de procedure en de resultaten worden genoteerd. Als de geteste trillingsmeter niet de verwachte nauwkeurigheid bereikt, is het vaak mogelijk om het apparaat opnieuw af te stellen en vervolgens opnieuw te kalibreren.
Als de kalibratie in een extern laboratorium wordt uitgevoerd, is het trillingsmeettoestel meestal enkele weken niet beschikbaar voor metingen. De kalibratiedatum moet daarom van tevoren worden gepland en georganiseerd. Als alternatief is het mogelijk om de trillingsmeter zelf in uw eigen bedrijf te kalibreren met behulp van een geschikte trillingskalibrator. Hiervoor wordt de trillingssensor van het meetapparaat bevestigd aan het koppeloppervlak van de kalibrator en door de kalibrator ingesteld op gedefinieerde trillingen. De streefwaarden van deze trillingen worden vervolgens vergeleken met de meetwaarden die door de trillingsmeter zijn bepaald.
Bij het kiezen van een trillingskalibrator is het belangrijkste criterium de trillingswaarden die gegenereerd kunnen worden. Sommige apparaattypes kunnen alleen een vaste waarde genereren voor frequentie, versnelling, snelheid en verplaatsing. Met andere kalibratoren kunnen verschillende trillingsfrequenties en trillingsamplitudes worden ingesteld. Een kalibrator die trillingsfrequenties tussen 16 Hertz en 1.280 Hertz en trillingsversnellingen tussen 1 m/s² en 20 m/s² kan genereren, is ook geschikt voor het kalibreren van trillingsmeters voor laagfrequente of hoogfrequente trillingen op meerdere meetpunten.